Με την αγόρευση του Αντώνη Αντανασιώτη συνεχίζεται στο Εφετείο η δίκη της Χρυσής Αυγής. Ο συνήγορος Πολιτικής Αγωγής των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ χαρακτήρισε την εισαγγελική πρόταση «φτωχή σε επιχειρήματα, νομικά και ουσιαστικά διάτρητη, προσβλητική για την αλήθεια και τη νοημοσύνη όλων μας, προκλητικά μεροληπτική υπέρ των κατηγορουμένων, τόσο τελικά κατώτερη των περιστάσεων».
Ο Αντώνης Αντανασιώτης ξεκίνησε την αγόρευσή του κάνοντας λόγο για μια «ιστορική δίκη» και εξήρε το έργο της Πολιτικής Αγωγής, σημειώνοντας την καθοριστική συμβολή της απέναντι στα χονδροειδή ψεύδη και στα βέλη συκοφαντιών της Χρυσής Αυγής.
Σημείωσε, επίσης, ότι «μέσα από την πενταετή βασανιστική διαδικασία», αναδείχθηκε ότι η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση με κινητήριο δύναμη τη ναζιστική ιδεολογία, η οποία περιβλήθηκε τον μανδύα του πολιτικού κόμματος: «Η Χρυσή Αυγή δεν είναι απλώς μια οργάνωση με ρατσιστικές θέσεις και ρητορεία, αλλά μια εγκληματική οργάνωση που αντιγράφει το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα της Γερμανίας του Χίτλερ».
«Μετά από μια πολύχρονη ακροαματική διαδικασία, μέσα από την οποία προέκυψε τόσο πλούσιο αποδεικτικό υλικό, τόσα αμείλικτα στοιχεία από έγγραφα και μάρτυρες, που τεκμηριώνουν πλήρως το κατηγορητήριο, η εισαγγελική πρόταση που ακούσαμε, μας άφησε κυριολεκτικά άναυδους, τους συνηγόρους της πολιτικής αγωγής, τα θύματα της εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής και τις οικογένειές τους, τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται και παρακολουθούν τη συγκεκριμένη ιστορική δίκη, αλλά στο άκουσμά της και όλους τους σκεπτόμενους και καλοπροαίρετους ανθρώπους, μέσα και έξω από τα σύνορα της χώρας μας, αυτούς που διατηρούν ζωντανή την κριτική σκέψη και τη μνήμη τους, που αναζητούν την αλήθεια και το δίκιο, που ελπίζουν και αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο», είπε ο συνήγορος και συνέχισε:
«Η εισαγγελική πρόταση μας άφησε άναυδους, όχι μόνο για το “δια ταύτα” της, δηλαδή την απαλλαγή όλων των κατηγορουμένων της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, όλων των συνεργών της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και την υποβάθμιση των αδικημάτων για τους κατηγορούμενους στις υποθέσεις των Αιγύπτιων αλιεργατών και των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, αλλά κυρίως για το σκεπτικό της, για τον τρόπο που οδηγήθηκε σε αυτό το “δια ταύτα”, τα νομικά και λογικά επιχειρήματα που χρησιμοποίησε, τα στοιχεία που αξιοποίησε, τα όσα επιλεκτικά και αντιφατικά ανέφερε και ιδίως, όσα παρέλειψε να αναφέρει».
Στη συνέχεια χαρακτήρισε την εισαγγελική πρόταση:
- τόσο φτωχή σε επιχειρήματα
- τόσο νομικά και ουσιαστικά διάτρητη
- τόσο προσβλητική για την αλήθεια και τη νοημοσύνη όλων μας,
- όσο προκλητικά μεροληπτική υπέρ των κατηγορουμένων
- τόσο τελικά κατώτερη των περιστάσεων
Και εξήγησε: «Γιατί πραγματικά, η κυρία εισαγγελέας με την πρότασή της, υπερέβη και αυτά ακόμη τα όρια του αισθήματος δικαίου, που λειτουργεί ως ασφαλιστική δικλείδα για το σχηματισμό της δικανικής πεποίθησης. Παραβίασε τους κανόνες της λογικής, αγνόησε τα διδάγματα της κοινής πείρας και αποδέχθηκε συλλήβδην τα σαθρά επιχειρήματα των κατηγορουμένων, συγκροτώντας μια σαθρή δικανική σκέψη κατά την αγόρευσή της. Και όλα αυτά, παρά την ψιθυριστή αγόρευσή της, έκαναν εκκωφαντικό κρότο.
»Πώς να μην αναθαρρήσουν και πάλι οι κατηγορούμενοι μετά την εισαγγελική πρόταση; Γιατί να μην επιτεθούν άγρια πριν μερικές μέρες στο δημοσιογράφο Τομά Ζακομπί, παρουσία του κατηγορούμενου Κασιδιάρη και την αστυνομία για άλλη μια φορά σε ρόλο θεατή του ξυλοδαρμού; Πώς να μην απειλούν στο ημερολόγιό τους για το 2020, με τα λόγια του γερμανού αρχιναζιστή Γκέμπελς, “θα ξαναγυρίσουμε και η γη θα τρέμει”;»
Η δολοφονία Φύσσα
Αναφερόμενος στη φράση της εισαγγελικής πρότασης «το μόνο βέβαιο και μη επιδεχόμενο αμφισβήτησης είναι η ανθρωποκτονία του Π. Φύσσα, η οποία τελέστηκε από τον κατηγορούμενο Γ. Ρουπακιά, ο οποίος και ομολόγησε την εν λόγω πράξη του», ο Αντ. Αντανασιώτης σχολίασε: «Αλήθεια, από όλη την υπόθεση μόνο αυτό θεωρεί ότι προέκυψε με βεβαιότητα η κ. εισαγγελέας; Η οργανωμένη μετάβαση και επίθεση, για παράδειγμα, του τάγματος εφόδου της τοπικής της Νίκαιας της οργάνωσης, επιδέχεται αμφισβήτηση;»
Σημείωσε, δε, ότι η εισαγγελική πρόταση αποσιώπησε τα σήματα των αστυνομικών που περιέγραφαν τα ρόπαλα και τις σιδηρομπουνιές των χρυσαυγιτών, τα οποία, όπως είπε, «εξαφανίστηκαν από το οπτικό και ακουστικό πεδίο της κ. εισαγγελέα, έτσι ώστε το οπλισμένο τάγμα εφόδου της οργάνωσης, ως δια μαγείας, αφοπλίστηκε».
Οσο για τον ισχυρισμό των κατηγορουμένων, ότι το βράδυ της δολοφονίας συναντήθηκαν μεσάνυχτα για διανομή τροφίμων ή φυλλαδίων, ο δικηγόρος είπε: «Η υιοθέτηση από την εισαγγελική πρόταση ενός τέτοιου ισχυρισμού, που αγγίζει τα όρια της φαιδρότητας, το μόνο που καταφέρνει είναι να γίνεται η ίδια αποδέκτρια σκωπτικών σχολίων».
Σχετικά με το επιχείρημα της εισαγγελικής πρότασης ότι ο Ρουπακιάς δεν είχε δήθεν σχεδιάσει και οργανώσει εκ των προτέρων το έγκλημα της ανθρωποκτονίας, ο συνήγορος των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ έθεσε τα εξής ερωτήματα: «Τότε, τι ήταν αυτό που τελικά τον ώθησε να το πραγματοποιήσει και μάλιστα σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, με γρήγορες και αποφασιστικές κινήσεις; Τι μεσολάβησε; Τι ήταν αυτό που τον έκανε να χρησιμοποιήσει το μαχαίρι που έφερε μαζί του και να πλήξει καίρια τον Παύλο Φύσσα, έναν άγνωστο σε αυτόν άνθρωπο;»
Και αμέσως μετά σχολίασε: «Η εισαγγελική πρόταση, επειδή δεν προέκυψε κανένα απολύτως στοιχείο που θα μπορούσε να τη στηρίξει, το προσπερνά εντελώς και το αφήνει αδιάφορα και προκλητικά να αιωρείται ως δήθεν ανεξήγητο ερώτημα, ως δήθεν μια αψυχολόγητη ενέργεια, αναζητώντας δικαίωση της παντελώς αβάσιμης και αυθαίρετης αυτής άποψης σε κάποιες μεμονωμένες επιλεκτικές κρίσεις ανυποψίαστων μαρτύρων, που δεν είχαν φυσικά στη διάθεσή τους όλο αυτό το τεράστιο αποδεικτικό υλικό που είχε στη διάθεσή του το δικαστήριό σας».
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο Αντ. Αντανασιώτης στη φράση της εισαγγελέως: «Αλλωστε ποιο θα ήταν το όφελος για το κόμμα του Λαϊκού Συνδέσμου της Χρυσής Αυγής από μια τέτοια ενέργεια; Θα το ωφελούσε σε κάτι; Ακριβώς το αντίθετο θα συνέβαινε». Όπως χαρακτηριστικά σχολίασε ο δικηγόρος: «Δεν γνωρίζει η κυρία εισαγγελέας από την ιστορία ότι οι αγριότητες των ναζιστικών ενόπλων τμημάτων στη Γερμανία, των ταγμάτων εφόδου και των SS, οι μαζικές δολοφονίες, δεν εμπόδισαν το Χίτλερ να αυξήσει την πολιτική επιρροή και την εκλογική του δύναμη και να πάρει την εξουσία, το αντίθετο μάλιστα;»
